Έφτασα στα 22 και ακόμα δεν το ξεκαθάρισα. Είναι κάτι ώρες που πρέπει να πάρεις μια δύσκολη απόφαση. Μια απόφαση που είναι δοσμένη σε σένα από άλλους ή από το ίδιο το σύστημα. Αυτό που επικράτησε να λέμε συμβιβασμός. Εκεί που πρέπει να ζυγίσεις τα δεδομένα σου και να διαλέξεις τα υποφερτά πλην δυσάρεστα ή να μείνεις αμετακίνητος στα πιστεύω σου, χωρίς να πετύχεις τίποτε άλλο όμως ως προς την λύση του προβλήματος σου.
Δυστυχώς η κοινωνία της Κύπρου σε μαθαίνει να συμβιβάζεσαι από πολύ νωρίς, αφού όποιος δεν είναι συμβατικός με τα δικά της δεδομένα (αξίες, θρησκεία, τρόπο σκέψης) τον βλέπει με καχυποψία και σιγά-σιγά τον περιοθοροποιεί. Μεγαλώνοντας λοιπόν με τον συμβιβασμό μέσα στο αίμα μου μάθαινα να διαλέγω πάντα την λιγότερο χειρότερη από τις επιλογές που μου έδιναν (βλ. επιλογή σπουδής , επιλογή ψήφου, κ.ο.κ).
Ακόμα και οι επιλογές συμβιβασμού σου δίνουν κάποια χαρά, ίσως να σου δώσουν και πάρα πολλά χρήματα, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν σε γεμίζουν. Μια δουλειά ΄΄συμβιβασμού΄΄ σε βάζει σε μια εργασιακή ρουτίνα που πάντα θα σε αφήνει κενό, αφού σαν άνθρωπος δεν θα ολοκληρώνεσαι μέσα από την δουλειά σου, αλλά θα είσαι δούλος της.
Μια σχέση συμβιβασμού χτισμένη πάνω στην λογική: έχουμε πολλές διαφορές αλλά τα βρίσκουμε στο κρεβάτι ή θέλουμε και οι δυο κάτι στην ζωή μας και δοκιμάσαμε και μετά ΄΄βολευτήκαμε΄΄ ή έχει ματσό μπαμπά και θα αράξουμε για το υπόλοιπο της ζωής μας, είναι σίγουρο πως σε αφήνουν συναισθηματικά κενό. Τέτοιες σχέσεις αν και μπορεί να σου χαρίσουν κάποιες στιγμές ζεστασιάς και ευτυχίας είναι σίγουρο πως στο τέλος θα σε καλουπώσουν μέσα στον δικό τους τρόπο λειτουργίας μακριά από φαντασία , αγάπη και δημιουργικότητα.
Αναγκαίος συμβιβασμός για την λειτουργία της δημοκρατίας είναι και η ψήφος. Οποίος βρίσκει κόμμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του είναι πολύ τυχερός, οι υπόλοιποι ας συμβιβαστούμε με το μη χείρον και η κάθε εκλογική αναμέτρηση πρέπει να είναι μια νέα αναθεώρηση της ψήφου.
Ο μόνος συμβιβασμός που νιώθω όμως πραγματικά να θιγεί την ανθρώπινη μου υπόσταση είναι εκείνος που θέλουν να περάσουν κάποιοι ΄΄ευλυγιστούλιδες΄΄ της πολιτικής. Αυτός ο δήθεν έντιμος συμβιβασμός που προσπαθούν να μας πλασάρουν. Αναφέρομαι σε σχέδια (δια)λύσης που προσπάθησαν κάποιοι ΄΄μη αδιάλλακτοι΄΄ να φέρουν τα χρόνια που μας πέρασαν. Σχεδία που παραγράφουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, σχέδια που νοθεύουν τις βασικές αρχές της δημοκρατίας, που περιφρονούν την ισονομία. Σε τέτοια θέματα όπου πανανθρώπινες αξίες παίζονται κορόνα γράμματα δεν χωράνε συμβιβασμοί, δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Πάνω από όλα γιατί σέβεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό και έπειτα γιατί σέβεσαι τα δικαιώματα όλων των αδικημένων συνανθρώπων μας.
Όπως και να έχουν τα πράγματα τον συμβιβασμό τον συναντάμε καθημερινά, κάποιοι ίσως πιο συχνά από κάποιους άλλους. Παρόλα αυτά στους πλείστους ο συμβιβασμός είναι μέσα στον τρόπο σκέψης τους. Κακά τα ψέματα δύσκολοι καιροί για Λεωνίδες, δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες, δύσκολοι για ασυμβίβαστους…
4 σχόλια:
Που την άλλη νομίζω ότι το είναι συμβιβασμός είναι κατι πολλά υποκειμενικό .
Ας πούμε για κάποιους το Σχέδιο Αναν ήταν ιδανική λυση, για άλλους προδοσια και για άλλους συμβιβιασμός. Εννεν;
Συμβιβασμός ή ισορροπία;
Μου θύμισες τον "Ζογκλερ με τα πορτοκάλια" του Λειβαδίτη.
καλό σου βράδυ φίλε!
an oi leonides htan polloi den tha tous ixere kanenas. pantou kai panta einai h exeresi ston KANONA, to apotelesma panta to idio na pethenoun oi idioi gia na fisoun athanates tis idees. mazohismos? h egoismos?pantrepse to pnevma me thn dinami tis dimiourgias gia na ktisis parthenones kai oxi pirgous tis babel....
Gia na kanw kai ligo to dikigoro tou diavolou, Symvivasmos orizetai ws 'finding agreement through communication, through a mutual acceptance of terms'. toutestin, einai mia mesi odo anamesa se dyo akra, ara den milame oute gia aneu orwn paradosi (capitulation anglisti)oute gia dogmatismo! Den xreiazetai na to thewreis itta ek twn proterwn.exartatai!
(les na ta lew auta epeidi den eimai pia 22???)
Δημοσίευση σχολίου