Πριν λίγες μέρες επέστρεψα από το ταξίδι που είχα στις Η.Π.Α. Πήγα για δυο εβδομάδες και σχεδόν καθημερινά περνούσα αρκετές ώρες της ημέρας συνομιλώντας με απλούς αμερικανούς ή χαζεύοντας τα Αμερικανικά τηλεοπτικά κανάλια. Πραγματικά , το πόσο ποδηγετημένος και καταπιεσμένος είναι αυτός ο λαός το κατάλαβα από την αρχή του ταξιδίου μου. Με το που μπήκα στην χώρα στο αεροδρόμιο της Φιλαδέλφειας μου έκαναν σωματικό έλεγχο και ταυτοποίηση δαχτυλιών αποτυπωμάτων, σαρώνοντας με εμένα και τις αποσκευές μου αρκετές φορές από διάφορα μηχανήματα (πράγμα που έκαναν και στους Αμερικανούς πολίτες).
Κάπου μεταξύ απογεύματος και νύχτας σκότωνα καθημερινά δυο τρις ώρες βλέποντας τηλεόραση. Τα μόνα δυο θέματα που έπαιζαν ήταν η κρίση στο Ιράν με τον ΄΄κακό΄΄ φανατισμένο αντισημίτη πρόεδρο του Ιράν και οι ΄΄κακοί΄΄ Βορειοκορεάτες που κάνουν πυρηνικές δοκιμές μέσα στον Ειρηνικό. Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία τους στρουθοκαμηλισμός σε όλο του το μεγαλείο! Μόνο έσπερναν τον φόβο στον κόσμο σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρατήσουν ενωμένο το αμερικανικό έθνος. Έσβησε σιγά σιγά και το πυροτέχνημα του Ομπάμα, αφού η δημοτικότητα του πέφτει μέρα με την μέρα κατρακυλώντας από το 80% στο 59% μέσα σε λίγους μήνες. Το ενδιαφέρον είναι ότι η δημοτικότητα του Ομπάμα δεν πέφτει γιατί δεν τηρεί τις υποσχέσεις του, αντιθέτως κάνει πολλές προσπάθειες για δημόσια δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και είναι κοντά στην αποχώρηση των Αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Δυστυχώς όμως αυτοί που του έφτιαξαν το πολιτικό του προφίλ και αυτοί που τον προώθησαν στο κόσμο το έκαναν με τον ίδιο τρόπο όπως κάνουν με τον πλασάρισμα ενός πιασάρικου εμπορικού προϊόντος. Του έδωσαν τρομερή δημοσιότητα αλλά δεν του έδωσαν βάθος ήταν απλά ένα σύνθημα αλλαγής χωρίς καλά καλά να ξέρει ο πολύς κόσμος τι είναι αυτή η αλλαγή, το προϊόν καταναλώθηκε σε μεγάλους αριθμούς και πλέον έχει προκαλέσει αισθήματα κορεσμού στον απλό κόσμο.
Καλοί άνθρωποι και απλοί οι περισσότεροι Αμερικανοί αλλά πλήρως κοινωνικά και πολιτικά αποπροσανατολισμένοι. Η μεγάλη τους πλειοψηφία δεν ψήφησε καν στις προηγούμενες εκλογές και δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τα κοινά, όχι από εναντίωση ή απαξίωση, αλλά από αδιαφορία. Ο σκοπός της ζωής τους απλός και ξεκάθαρα δοσμένος από το σύστημα: Produce. Consume. Die. Χωρίς να αντιδράς, χωρίς να μπλέκεσαι.
Πολλοί από αυτούς λοιπόν το ρίχνουν στο φαί. Περπατάς στους δρόμους και αντικρίζεις συνέχεια υπέρβαρους ανθρώπους να κινούνται με δυσκολία ή με την βοήθεια ηλεκτρονικών τετράτροχων που έγιναν η τελευταία μόδα στην Αμερική. Οι κουβέντες τους ρηχές και δίχως νόημα περιφρονούν οποιαδήποτε αξία μπροστά στον βωμό τους χρήματος και τον παρελκόμενων του. Χαρακτηριστικό αστείο παράδειγμα είναι όταν μας ρωτούσαν με τον φίλο μου την χώρα καταγωγής μας τους απαντούσαμε ‘’Cyprus’’ και όπως ήταν αναμενόμενο αυτοί ιδέα δεν είχαν ποια και που είναι η Κύπρος, οι περισσότεροι όμως από αυτούς νόμιζαν ότι ήμασταν από μια πανάκριβη αμερικανική συνοικία την Cypress και αμέσως γίνονταν ακόμα πιο φιλικοί μαζί μας και εμείς πολλές φορές χωρίς να θέλουμε να τους ΄΄προσβαλουμε΄΄ δεν μπαίναμε στον κόπο να τους υποδείξουμε το λάθος τους αφήνοντας τους να πιστεύουν ότι τους έκανε πιο χαρούμενους.
Το ταξίδι μας συνεχίστηκε και φτάσαμε στην ‘’sin city’’ της Αμερικής το Las Vegas. Εκεί πλέον σου φανερώνεται ξεκάθαρο το αμερικανικό όνειρο που δεν έχει άλλη όψη από εκείνη του δολαρίου. Με τα λεφτά μπορείς να αγοράσεις σχεδόν τα πάντα πνευματικά και υλικά, έμψυχα ή άψυχα. Εκατομμύρια αμερικανοί παίζουν οικονομίες ενός χρόνου για να έχουν δικαίωμα στο όνειρο, για να επιτύχουν τον μαγικό συνδυασμό σε ένα κουλοχέρη και να πιάσουν το jackpot των εκατομμυρίων. Αυτών των εκατομμυρίων που θα τους δώσουν όλες τις δήθεν πολυτέλειες που τα ΜΜΕ τους επιβάλλουν σαν ανάγκες, από μηχανή παραγωγής φιστικοβούτυρου μέχρι και γυαλιά του ήλιου που στην εσωτερική πλευρά του φακού τους μπορούν να παιχτούν ταινίες από iPod.
Κακά τα ψέματα όμως μπορεί το χρήμα να μην σου χαρίζει την ευτυχία αλλά μπορεί να σου ελαχιστοποίηση την δυστυχία. Με ένα μπουφέ 400 διαφορετικών εδεσμάτων για παράδειγμα, με υπερπαραγωγές πολλών εκατομμυρίων δολαρίων όπως θεατρικές παραστάσεις ή μιούζικαλ ή Τσίρκα , με τεράστιες πισίνες και κέντρα ομορφιάς και γενικά οτιδήποτε αγοραίο, οτιδήποτε στο οποίο μπορείς να κρεμάσεις πάνω του ένα καρτελάκι που να αναγράφεται μια τιμή.
Ωραία περάσαμε, συμφωνήσαμε με τον φίλο μου τον Αντρέα όταν ξεκινουσε το αεροπλανο του γυρισμου το δεκαπεντάορο ταξίδι της επιστροφής. ΄΄Θέλεις να πεις θα εμείνισκες ποτέ δαμέ΄΄; Με ρωτάει ο φίλος μου. ΄΄Μπα… ΄΄του απαντώ και του αντιστρέφω την ερώτηση. ΄΄Μπα… Καλή η Αμερική αλλά…΄΄ ΄΄σαν την Κύπρο εν έχει΄΄ τον συμπληρώνω. Συμφώνησε και αυτός και αποχαιρετίσαμε την αμερικανική ηπειρο της ευκαιρίας και των αντιθέσεων.
